BEN AŞK ACIMI YAŞAMAMA BİLE İZİN VERMEDİM
Unuttum sandığım her an, süzüldü bir damla gözyaşı usulca yanağımdan. Ben gömdüm içime onu dedigim her an, dirildi tekrar içimdeki o sevda. Kırgınlık diyemem ben buna. Çünkü yalanlar üzerine kurulmuştu hepsi. Gerçek olmayan bir şey için neden kırılır ki insan?
Bakışları, gülüşü, kıskanç tavırları... Hepsi kocaman bir yalanmış... Ama ben neden bunları yaşadım? Sebebi neydi ki? Suçum neydi? Çok sevdiğim için mi? Verdiğim onca değer yüzünden mi
Yüreğim yangın yeri. Bunu inanmak istemesem de öyle. Canım çok acıyor. Aklım almıyor. Kalbimle sanki bir oyuncakmış gibi oynadı. Başkasını severken beni kendine aşık etti. Sanki beni seviyormuş gibi izledi beni uzun uzun. Gözlerimin içine öyle bi baktı ki, kalbim buna dayanamadı. Kaç gece vazgeçtim ondan. Kaç gece öldürmek istedim onu içimde. Artık sildim onu hayatımdan, dedigim her zaman, hatırlattı bana yapamayacağımı...
~ADI AŞK~ adlı bloğumda yazdığım herşey bir gecede canım yanarak, onun resmine bakarak, hüngür hüngür ağlayarak yazdığım bir yazıydı. Ve ben bunu kendime nasıl yaşattım hiç bilmiyorum. Neden vazgeçmeden devam ettim bu yola? Bunu yaşamak zorunda değilken neden yaptım bunu kendime?...
Ama şuan, yeni bir hayat kurdum. İçinde acıya, aşka, hüzüne, umutsuzluğa yer vermediğim bir hayat. Ve gerçekten de herşeyi Allah ın izniyle yoluna sokmayı başardım. İnandığım bir yol çizdim kendime. Şarkı da da diyor ya hani; KALBİ ORTADAN KALDIRACAĞIZ. YERİNE HİÇBİRŞEY KOYMAYACAĞIZ...
Bir sonraki blogta görüşmek dileğiyle,
Hoşçakalın
Mutlu kalın
ŞURA
Yorumlar
Yorum Gönder